Tekst ten jest prawdopodobnie efektem mojej bezsenności, lub rezultatem poszukiwania i pochłaniania istoty jakią jest sztuka. Najpierw trzeba się zastanowić czym w pojmowaniu ludzkim jest sztuka. Według definicji sztuka to definiowany efekt kultury, lecz prawda jest taka że dla sztuki nie ma większej zniewagi niż nazwanie jej wyssanymi z palca regułkami. "Nauczyciele chyba zapomnieli o tym, że sztuka, to nie zimny abstrakt ale twór z krwi i kości, który jeśli jesteś na tyle wrażliwy może cię dotknąć". Jest to cytat który najbardziej dotknął mnie w minionym 2023 roku. Uświadomił mnie że nie możemy pojmować sztuki jako rzecz materialną, lecz jako istotę o uczuciach i która pozwala nam coś poczuć. Sztuka jest niczym kobieta, a kobieta niczym sztuka, nie lubi być zamknięta w jednym miejscu chce być podziwiana, jest nieodłącznym bytem naszego społeczeństwa. Kobieta jak i sztuka mają kolosalny wpływ na naszą kulturę jak i na naszą rzeczywistość, Kobieta jak i Sztuka nie lubi być uprzedmiotowiona, nie lubi również by jej rozkazywać i narzucać jej własne zdanie czy poglądy. 

By dobrze obcować ze sztuką trzeba się jej oddać, niestety jest ona zazdrosną kochanką i wymaga ona ciągłej uwagi. Czuje się się ona okryta łatką zapomnienia wisząc w na ścianach zamkniętych muzeów czy kościołów. Z drogiej strony potrafi ona być zaborcza i destrukcyjna dla tych, którzy dali się jej pochłonąć. Przykładem tego są wybitni malarze tacy jak Caravaggio, Rembrandt, czy Van gogh. Dali oni się pochłonąć sztuce oddając w zamian swoje całe życie. Nie bez powodu tak istotne było danse macabre.